De beste kerstfilms kijk je met een VPN

De eindejaarsfeesten komen er weer aan. Voor veel mensen betekent dat gezellig met z’n allen rond de kerstboom kruipen en een mooie kerstfilm of een leuke serie kijken. Maar wat maakt nu eigenlijk een goede kerstfilm? Welke mag je zeker niet missen? En hoe kun je met een VPN het streamingaanbod van toffe kerstfilms nog groter maken?
Inhoudsopgave

Is er iets leukers dan met je geliefden een leuke kerstfilm te kijken? De open haard knettert, je hebt net iets te veel kroketten gegeten en de aperitiefjes en digestiefjes doen hun licht verdovende werk. Niks fijner om zo samen voor de buis te kruipen. Lang geleden huurden we dan een paar videobanden, later lieten we DVD’s spinnen en tegenwoordig halen we ons kijkvoer natuurlijk binnen via online streamingdiensten.

Nu zijn de meeste van die diensten al vrij compleet, maar er zijn vaak toch enkele gaten in het aanbod. Veel van die hiaten kun je dichten als je bijvoorbeeld ook toegang zou kunnen hebben tot pakweg de Britse of Amerikaanse Netflix, waar een stuk meer films opstaan dan op de Belgische of Nederlandse versie, of tot buitenlandse streamingdiensten die bij ons zelfs helemaal niet beschikbaar zijn, zoals Paramount+ of Criterion. Gelukkig is er goed nieuws: met een VPN regel je die toegang in een handomdraai.

Wat doet de VPN dan?

Om uit te leggen hoe een VPN werkt en welke rol die speelt in het toegankelijk maken van buitenlandse streamingdiensten, moeten we een klein beetje technisch worden. De reden waarom jij toegang hebt tot de Belgische of Nederlandse Netflix (en niet tot de Poolse, Amerikaanse of Japanse variant) komt omdat Netflix jouw IP-adres kent. IP-adressen zijn (in grote lijnen) gebonden aan landen. Aan de hand van je IP-adres weet Netflix dus dat je je in België of Nederland bevindt en dat je dus een keuze mag maken uit respectievelijk de Belgische of Nederlandse mediabibliotheek.

Stel dus dat je op een of andere manier het IP-adres van je laptop, je TV-toestel of je iPad zou kunnen maskeren of veranderen naar een ander land… Dan werkt die locatiedetectie helemaal niet meer. Terwijl je je dus fysiek nog in ons kikkerlandje bevindt, lijkt het voor Netflix en co alsof je ergens in Amerika, Frankrijk of Engeland voor de televisie zit. Zo krijg je het filmaanbod in die landen te zien.

Dat is dus precies wat een VPN doet. Normaliter maak jij met computer of tv (min of meer) rechtstreeks verbinding met Netflix. Een VPN fungeert als een soort tussenstop in die verbinding. Jij logt in op een VPN-server in Amerika, je apparaat krijgt van de VPN-server een Amerikaans IP-adres en dan pas log je in bij Netflix. Voor Netflix lijkt het alsof je ook echt in Amerika zit, waardoor je toegang krijgt tot het Amerikaanse aanbod. Via de VPN-server wordt de film die je uitkiest dan weer doorgesluisd naar je fysieke locatie.

Hoe kies je een VPN?

Er zijn heel wat VPN-providers, maar als je zulke diensten specifiek wilt inzetten voor het ontsluiten van streamingdiensten, zijn er een paar belangrijke eigenschappen om rekening mee te houden.

De belangrijkste is misschien wel de verbindingssnelheid die je met de VPN kunt halen. Je bent namelijk van plan om videomateriaal te streamen tussen je VPN en je eigen locatie. Hoe sneller die verbinding is en hoe meer bandbreedte je hebt, hoe beter je beeldkwaliteit en je kijkervaring zal zijn. Een snellere verbinding betekent bijvoorbeeld:

  • Minder onderbrekingen
  • Minder haperingen in beeld
  • Betere geluidskwaliteit
  • Minder lange laadtijden

Die doorvoersnelheid is meestal het grote verschil tussen betaalde en gratis VPN-providers. Bij die laatste categorie is de snelheid meestal zo laag dat het gewoonweg niet mogelijk is om op een fatsoenlijke manier videomateriaal te bekijken.

Een tweede belangrijke factor is dat je VPN-provider zoveel mogelijk servers beschikbaar stelt. De Verenigde Staten, Engeland en Europese landen zijn bij de meeste providers sowieso wel voorzien. Heb je echter en wat exotischere filmsmaak, dan kan het handig zijn als er bijvoorbeeld ook servers in India of Japan beschikbaar zijn.

Probeer daarnaast een VPN-provider te kiezen die een ruim aanbod aan apps ter beschikking stelt. Een app voor je laptop en je smartphone zijn natuurlijk het minimum. Liefst wil je ook verbinding kunnen maken met je tablet, je spelcomputer, je Chromecast en – als het even kan – met je Smart TV.

Ga meteen ook voor een provider die een deugdelijke helpdesk op poten heeft gezet. Een VPN draait om techniek en op een gegeven moment zal techniek je waarschijnlijk in de steek laten. In dat geval is het wel zo fijn als je meteen geholpen kunt worden door competente medewerkers, zodat je de film snel verder kunt kijken.

Welke VPN-dienst raden we aan?

Zoals gezegd zijn er heel veel VPN-providers, waarvan er veel ook heel goed zijn. Hierbij drie diensten die volgens ons aan alle bovenstaande criteria voldoen.


1. NordVPN

NordVPN biedt VPN-servers in Europa, Amerika en Azië met uitstekende verbindingssnelheden die meer dan hoog genoeg zijn om probleemloos videomateriaal te streamen, zelf in 4K-kwaliteit. Deze provider heeft met een zestigtal landen een zeer groot aanbod aan gebieden waar VPN-servers staan. Het bedrijf stelt apps beschikbaar voor iOS, Android, Windows, MacOS, Linux, Xbox en PlayStation en plugins voor de browsers Chrome en Firefox. Met een beetje knutselwerk in de instellingen kun je de dienst ook aan de praat krijgen op een Apple TV en een Chromecast. Heb je daar hulp bij nodig, dan kun je bij hun helpdesk terecht die 24/7 bereikbaar is via chat en mail.


2. Surfshark

Surfshark krijgt van ons het zilver. Ook hier krijg je hoge verbindingssnelheden naar een zestigtal landen, al heeft Surfshark iets minder fysieke servers geïnstalleerd dan NordVPN. Dat gezegd hebbende, zijn het er nog altijd meer dan voldoende om niet tegen een bordje “Bezet” aan te lopen. Trouwens: naast een automatische keuze voor server, laten bijna alle providers het ook toe om een specifieke server in een specifieke stad te kiezen. Als een server in Washington dus bijna vol zit, kun je je apparaat zo manueel met een server in bijvoorbeeld New York of Los Angeles verbinden.

Naast een goede helpdesk heeft Surfshark nog een mooie troefkaart in zijn mouw zitten. Je mag namelijk zoveel apparaten als je wilt aan hetzelfde account. Elk gezinslid kan dus met z’n eigen apparaat verbinding maken (al gaat dat wel een beetje in tegen de kerstsfeer en met de hele familie samen tv kijken). Ter vergelijking: NordVPN biedt zes gelijktijdige verbindingen aan, wat in de praktijk ook al ruim voldoende zal zijn in de meeste gezinnen.


3. CyberGhost

De derde provider die we willen aanstippen is Cyberghost. Deze van oorsprong Roemeense aanbieder heeft meer dan 7.000 servers geïnstalleerd in ruim 90 landen en heeft dus een wereldwijde footprint om u tegen te zeggen. De snelheden zijn over het algemeen goed, al merken we toch een verschil met NordVPN en Surfshark. Vooral voor de Verenigde Staten zou Cyberghost een tandje moeten bijzetten, al willen we het ook niet overdrijven. Je zult misschien iets meer “buffering” zien in het begin van een film, maar daarna loopt alles meestal zonder enig probleem.

Cyberghost biedt maximaal zeven gelijktijdige verbindingen aan en heeft een heleboel apps in de aanbieding voor Windows, Mac, Linux, iOS, Android, Xbox en PlayStation en zelfs Android TV. Voor Chrome en Firefox zijn er plugins beschikbaar. Als laatste willen we ook de goede helpdesk van het bedrijf nog aanstippen.


Wat valt er te bekijken tijdens Kerst?

We struinden een avondje de bekendste binnen- en buitenlandse streamingdiensten door om te ontdekken welke kerstfilms ze in hun aanbod hebben. Met dit lijstje kwamen we weer boven water…


Netflix

Netflix heeft een stevig aanbod aan kerstfilms die speciaal voor het platform zijn gemaakt, maar echt geweldige dingen leken ons daar niet meteen tussen te zitten (A Christmas Prince, iemand? Of Holidate?).

The Polar Express

Waar we wel graag voor gaan zitten is The Polar Express, een animatiefilm van Robert “Back to the Future” Zemeckis met Tom Hanks. Een klein jongetje ziet op Kerstavond een trein naar de Noordpool voor zijn deur stoppen en wordt door de conducteur (Hanks) gevraagd om mee te rijden. Eenmaal aan boord beleeft hij de gekste avonturen. Deze film uit 2004 kreeg destijds een budget van 165 miljoen dollar, die voor een goed gedeelte aan de revolutionaire digitale effecten en motion capture-sequenties werd gespendeerd.

Hector

Met wellicht één vijftigste van dat budget maakt Stijn Conincx in 1987 zijn debuutfilm Hector, wat meteen ook de eerste film van Urbanus was. De komiek speelt Hector, een wees van 35 die in een kindertehuis woont, maar door zijn tante en oom in huis genomen wordt om mee in de bakkerij te helpen. Daar blijkt Hector echter veel slimmer te zijn dan hij eruitziet. De humor krijgt af en toe een licht absurd sausje mee waardoor de film zowel voor kinderen als volwassenen plezierig blijft. Hector was trouwens jarenlang de nummer één in de Vlaamse box office en was ook in Nederland een succes. De babyboomers en Generation X hebben de film wellicht allemaal al gezien, tijd dus om ook de volgende generaties er kennis mee te laten maken.

Love Actually

Samen met Home Alone (daar komen we nog op terug, geen paniek) is Love Actually een van die films die volledig synoniem is met Kerstmis. Als deze op de buis voorbijkomt, weet je het: haal de kerstboom en de stronk maar in huis, het is zover. De romantische komedie met onder meer Hugh Grant (wie anders?) speelt zich tijdens Kerstmis af en volgt acht koppels en de ontwikkelingen in hun liefdesleven. Grootse cinematografische kunst is het allemaal niet, maar regisseur Richard Curtis (Four Weddings and a Funeral, Notting Hill) maakt er een meer dan aangename tijdverdrijver van. De Nederlandse film Alles is Liefde en de Belgische prent Zot van A zijn trouwens grotendeels op Love Actually gebaseerd.


Netflix USA

The Big Friendly Giant

Bij Netflix USA stootten we op The Big Friendly Giant, de verfilming door Steven Spielberg van het gelijknamige kinderboek van Roald Dahl. Dit is, net als Hector, misschien geen echte kerstfilm, maar de spirit past natuurlijk wel perfect bij het eindejaarsseizoen.

Stuart Little

Hetzelfde geldt ook voor Stuart Little uit 1999, over de pratende muis Stuart die door de familie Little wordt geadopteerd. Het geestige verhaal wordt ondersteund door destijds baanbrekende speciale effecten (die, laten we eerlijk zijn, ondertussen wel een klein beetje gedateerd zijn). Let ook op Hugh Grant (Dr. House) als de pater familias van de Littles.

Robin Hood

Wat er op Kerstmis natuurlijk ook altijd in gaat als koek, is het verhaal van Robin Hood. De saga is al minstens tien keer verfilmd. Op de Amerikaanse Netflix vonden we de versie met Kevin Costner, op de Belgische staat de variant met Russell Crowe. Van die twee gaan wij, met lichte dwang, voor de Kevin Costner-versie. Het enige echte meesterwerk (de versie uit 1938 van Michael Curtiz met Erroll Flynn) zijn we helaas nergens tegengekomen.


Amazon

The Lord of the Rings

Rond de eeuwwisseling braken de eerste geruchten uit dat de Nieuw-Zeelandse regisseur Peter Jackson (die tot dan toe vooral bekend was van een handvol horror- en splatter-films en Heavenly Creatures) aan een verfilming werkte van The Lord of the Rings-boeken van J.R.R. Tolkien. Tot veler verbazing werd de reeks van drie films een triomf, met vooral de eerste film die door veel mensen als een absoluut meesterwerk wordt beschouwd. De film hengelde niet minder dan elf Oscars binnen en kwam daarmee op dezelfde hoogte als Ben-Hur en Titanic. Geen betere periode dan de Kerstvakantie om nog eens uitgebreid te genieten van de volledige trilogie.

Harry Potter

Datzelfde geldt natuurlijk ook voor de acht films in de Harry Potter-reeks die ook op Amazon staan. Tussen 2001 en 2011 beheersten ze het leven van fans over de hele wereld. Harry Potter, maar ook Ron Wemel, Hermelien Griffel en natuurlijk Voldemort zijn intussen tot household names uitgegroeid en de films maakten van Daniel Radcliffe een absolute wereldster (al is die ster na al die jaren wel wat minder hard gaan schijnen).

It’s a Wonderful Life

Een film die in heel wat Amerikaanse lijstjes van niet-te-missen-Kerstfilms staat, maar bij ons veel minder bekend is, is It’s a Wonderful Life van Frank Capra uit 1946. Op Kerstavond wil George Bailey (James Stewart) zelfmoord plegen. Net op dat moment echter verschijnt een engel die hem laat zien hoe het leven van veel mensen er zou uitgezien hebben als hij er niet was geweest. It’s a Wonderful Life wordt tegenwoordig beschouwd als een van de ultieme feel good-films, maar de film was bij zijn première opmerkelijk genoeg zowel geen commercieel als kritisch succes. Integendeel, het duurde jaren voor hij herontdekt werd en zijn huidige status verwierf.


Amazon USA

Cafe Society

Enkele jaren voor hij persona non grata werd in Hollywood liet Woody Allen Cafe Society op de wereld los. Nu is Allen misschien niet meteen een regisseur die je met Kerstfilms verbindt, maar deze film laat zich prima bekijken tijdens eindejaar. De cast is – zoals vaker het geval bij Allen – om vingers bij af te likken (Jesse Eisenberg! Steve Carell! Kristen Stewart! Blake Lively!) en al dat talent wordt ten volle ingezet om een vermakelijk verhaal te vertellen. Een jonge New Yorkse kerel (Eisenberg) komt in Hollywood in dienst van zijn oom (Carell), een machtige filmbons. Daar wordt hij rondgeleid door diens secretaresse (Stewart) op wie hij uiteraard hopeloos verliefd wordt. Cafe Society mag dan geen absoluut meesterwerk zijn zoals Manhattan, Midnight in Paris of Vicky Christina Barcelona, het is een meer dan genietbare Allen.

Mrs. Doubtfire

Een van de meest succesvolle films van de jaren negentig was Mrs. Doubtfire, een komedie met Robin Williams onder regie van Chris Columbus. Williams speelt een man die na zijn scheiding bij zijn eigen gezin aan de slag gaat als Britse nanny. Op die manier kan hij toch nog veel tijd bij zijn kinderen doorbrengen. De ster van de film is, naast de indrukwekkende make-up en protheses van Williams, natuurlijk Williams zélf die op onnavolgbare wijze gestalte geeft aan Mrs. Doubtfire.


Paramount +

Bridget Jones’s Diary

Er zijn wel wat films die gebaseerd zijn op het idee van een dagboek, maar de bekendste en meest succesvolle is waarschijnlijk toch wel Bridget Jones’s Diary. De romantische komedie met Renée Zellweger en (hier heb je hem weer) Hugh Grant maakte van Zellweger een wereldberoemde ster. De Amerikaanse doet dan ook a fine job om de door en door Britse Bridget Jones neer te zetten, een soort lelijk eendje met overgewicht dat op nieuwjaarsdag besluit om haar leven over een compleet andere boeg te gooien en eindelijk op zoek te gaan naar een geschikte man. De film werd een gigantische kaskraker en kreeg nog twee sequels, maar die mag je gerust overslaan.

Sonic The Hedgehog

Films die op videogames zijn gebaseerd zijn meestal niet veel soeps. Met excuses omdat we je eraan herinneren, maar denk maar aan Doom, Resident Evil, Moral Kombat en, als absoluut dieptepunt, Super Mario Bros. Ook Sonic The Hedgehog kun je bezwaarlijk een meesterwerk noemen, maar onder de juiste omstandigheden (na een uitgebreid kerstdiner bijvoorbeeld) kan de film wel. Dat is trouwens vooral te danken aan Jim Carrey die hier, zoals gewoonlijk, met veel zin voor overdrijving de rol van Dr. Robotnik speelt, de antagonist van de egel Sonic. Tot verbazing van velen werd deze film een absoluut kassucces, dus de onvermijdelijk sequel is al in de maak.

48 Hrs

In 1982 was Eddie Murphy niet veel meer dan een verdienstelijke stand up comedian die vooral bekend was van de tv-show Saturday Night Live. Dat veranderde allemaal met de film 48 Hrs van Walter Hill, waarin hij zijn debuut maakte en die meteen tot een instant-succes uitgroeide. De prent vond zo ongeveer in zijn eentje de buddy-buddy-formule uit: films waarin twee onwaarschijnlijke personages gedwongen worden om tijd met elkaar door te brengen of elkaar te helpen (zie ook: Beverly Hills Cop, Lethal Weapon, Midnight Run, Red Heat en ontelbare anderen). Murphy is een bajesklant die samen met een politieman (de geweldige Nick Nolte) een gangster achter de tralies moet krijgen. De mannen krijgen daarvoor 48 uur de tijd.


Hulu

Rush Hour

Als 48 Hrs het buddy-buddy-genre mee in gang heeft gezet, is Rush Hour daar één van de bekendste exponenten van. De twee buddies zijn dit keer een politieman uit Hong-Kong (Jackie Chan) en zijn zwarte collega van de L.A.P.D. (Chris Tucker). Chan wordt door zijn oversten naar Amerika gestuurd om de ontvoering op te lossen van de dochter van de Chinese consul en krijgt daarbij de hulp van Tucker. Natuurlijk zijn de twee smerissen zo ongeveer elkaars tegenpolen, maar leren ze mekaar al snel beter kennen en waarderen. De Oosterse gevechtskunsten van Chan mengen met de komische interpellaties van Tucker bleek een gouden zet te zijn, want de film werd een absoluut box office-succes.

Jingle All The Way

Tot ver in de jaren negentig stond Arnold Schwarzenegger vooral bekend als stoere actieheld, maar met films als Twins en Kindergarten Cop begon de Austrian Oak ook steeds meer in komedies op te duiken. Jingle All The Way zette die traditie in 1996 verder. Schwarzenegger speelt een drukbezette zakenman die de tijd die hij niet bij z’n gezin is, probeert te compenseren met dure cadeaus voor zijn zoon. Zo probeert hij voor Kerstmis de Turbo Man in handen te krijgen, een pop die zo populair is dat je ze nergens meer kan vinden (dus ongeveer wat de PlayStation 5 vandaag is).

My Best Friend’s Wedding

De eindejaarsdagen zijn perfect voor een feel good rom-com en My Best Friends Wedding voldoet perfect aan die omschrijving. Julia Roberts is niét verliefd op haar beste vriend Michael en dan toch weer wel (waarschijnlijk omdat hij niet met haar gaat trouwen, maar met iemand anders). In de perfecte logica van een film zet ze dan ook alles op alles om hem toch nog voor haar te winnen. Maar dan pas komt ze erachter dat de vrouw met wie Michael in het huwelijksbootje wil stappen eigenlijk een top-chick is. Moreel dilemma! OK, de premisse van My Best Friends Wedding is er eentje die makkelijk op de achterkant van een bierviltje past, maar eigenlijk is deze film nog best vermakelijk (zolang je je brein maar uitschakelt).


HBO Max

National Lampoon’s Christmas Vacation

De acteur Chevy Chase is bij ons niet zo geweldig bekend, maar in de VS is hij een instituut. Hij begon zijn carrière bij Saturday Night Live, maar maakte al snel de overstap naar films. Chase had al verschilende National Lampoon’s Vacation-films gemaakt (met het creatieve team van het gelijknamige, humoristische tijdschrift) toen hij zich in 1989 aan National Lampoon’s Christmas Vacation waagde. Net als de andere prenten in de reeks volgt de film de doldwaze avonturen van de gekke familie Griswold. De film werd geschreven door John Hughes die eerder bekendheid verwierf met Sixteen Candles, Pretty in Pink en Ferris Bueller’s Day Off. Hij is trouwens ook de schrijver van Home Alone (komt er zo aan!).

The Mask

Een schlemiel zet een magisch masker op en verandert plots in een zelfverzekerde soort superheld die het meisje wél krijgt. Dat is in een notendop het verhaal van The Mask, de film die smoelentrekker extraordinaire Jim Carrey naar supersterrenstatus katapulteerde (samen met Ace Ventura die ook in 1994 uitkwam). De compleet over the top-acteerstijl van Carrey past perfect bij de film die losjes gebaseerd is op een stripreeks. Dit gecombineerd met de nodige special effects maakten van de film een soort live action comic. Voor wie trouwens niet genoeg kan krijgen van Carrey: op HBO Max staat ook Dumb and Dumber, een van zijn andere “classics”. En ja, ook die kwam uit in 1994, Carrey’s grand cru-jaar.

Meet Me in St. Louis

Natuurlijk hoort bij Kerstmis een klassieke musical en dan zijn er slechtere keuzes dan Meet Me in St. Louis van Vincente Minelli. Een familie maakt zich op voor de grote wereldtentoonstelling van 1904 in St. Louis, wanneer de vader aankondigt dat hij promotie heeft gemaakt en iedereen naar New York moet verhuizen. Judy Garland is de ster van de film, maar dat kan je eigenlijk niet zo goed zeggen van de prachtige Technicolor-kleuren en de overdadige, perfecte sets. Slechts een half uurtje van de film speelt zich af tijdens Kerstmis, maar laat je dat vooral niet weerhouden om hem nog eens te bekijken.


Disney+

Home Alone

Hier is hij dan: Home Alone! Het prototype van de Kerstfilm en de film die klaarblijkelijk door tv-zenders van over de hele wereld opgespaard wordt om elke eindejaarsperiode opnieuw de ether in te jagen. Op Disney+ (allicht de streamingdienst die het dichtst het kerstgevoel benadert) is hij elke dag te bekijken. Macaulay Culkin is onvergetelijk als Kevin McCallister, het joch dat door zijn familie vergeten wordt als ze op kerstvakantie vertrekken en dus het hele rijk (nou ja, de familiale villa) voor zich alleen heeft. Tot er twee inbrekers opdagen…

The Nightmare Before Christmas

Een populaire vraag in filmquizzen: wie regisseerde The Nightmare Before Christmas? Ongeveer iedereen vult dan Tim Burton in, terwijl het eigenlijk Henry Selick is. Het is hen vergeven, want Burton schreef wel het scenario voor de film én het originele gedicht waarop dat scenario zich baseerde. Jack Skellington uit Halloween Town komt per ongeluk terecht in Christmas Town en leert dat er meer is in het leven dan het laten schrikken van mensen. De hele film werd in prachtige stop-motion animatie opgenomen, waar een crew van een paar honderd mensen maanden mee bezig was.

Die Hard

Het is Kerstmis en een bende terroristen pleegt een overval op het kantoorgebouw waar je vrouw werkt. Wat doe je dan? In het geval van John McClane vecht je terug natuurlijk. En zo krijg je dan Die Hard, een van de meest inventieve, succesvolle en iconische actiefilms aller tijden en de prent die Bruce Willis wereldberoemd maakte. Het geweldige scenario, de pacing, de humor (die niet al te overdreven is, een rariteit in de jaren tachtig) en Willis die geboren lijkt om deze rol te spelen. Het zijn allemaal redenen om Die Hard nog eens te bekijken. Natuurlijk kwamen er na het origineel nog een rits sequels, maar geen enkele daarvan komt ook maar tot aan de enkels van het origineel. Yippie Ka-Yay, motherfucker!


Wat maakt eigenlijk een goede kerstfilm?

Wat is het nu eigenlijk dat een kerstfilm een kerstfilm maakt? Daar lijkt geen eenduidig antwoord op te bestaan. Kerstfilms zijn eigenlijk ook geen genre op zich. Zo kun je sommige actiefilms je als kerstfilm beschouwen (Die Hard), maar in het lijstje hierboven staan even goed musicals en komedies.

Toch zijn er wel een paar zaken die elke goede kerstfilm gemeen heeft. De onderwerpen zijn meestal nogal lichtvoetig, het tempo mag hoog liggen en er mag gelachen worden. We hebben tijdens Kerstmis blijkbaar geen nood aan diepgravende, psychologische drama’s, harde horror, deprimerende studies over identiteit, de waanzin van de oorlog of psychologisch misbruik. Met andere woorden: liever John Hughes, Arnold Schwarzenegger en Bruce Willis dan Andrej Tarkovsky, Bela Tarr of zelfs David Lynch. Een beetje geweld mag wel, als het maar cartoonish en over the top is. Als het er te hard in hakt, haken we af. Daarom is Seven geen kerstfilm en Die Hard wel.

Sommige kerstfilms zijn universeel, andere weer niet. Home Alone is zo ongeveer overal ter wereld een kerstfenomeen. It’s A Wonderful Life laat vooral bij Amerikanen een belletje rinkelen. Die laatste film, die 75 jaar oud is, bewijst trouwens ook dat de kerstfilm iets van alle tijden is.

Wat jouw voorkeur ook heeft: Zalig Kerstfeest en Gelukkig Nieuwjaar!

Categorieën: Geografische blokkades

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *